Wanneer ik Delbrück verlaat, besluit ik om niet te geplande route langs de drukke Anrepper Straße te volgen. Het fietspad is goed om op te wandelen, maar het jakkerende verkeer staat me tegen. Mijn navigatieapp zal me wel helpen mijn weg te vinden via het achterland. Dat gaat (uiteraard) verkeerd en ik kom net na Anreppen terug op de vooraf bepaalde route. Al maakt het uiteindelijk maar een kleine 2 kilometer verschil. Op weg naar het volgende dorp, Bentfeld, passeer ik het riviertje de Lippe. De naamgever van de heren van Lippe en ook van de Utrechtse bisschop Otto II van Lippe.

De halteplaats van vandaag is Schloß Neuhaus, de plaats waar de Paderborner bisschoppen al sinds de middeleeuwen vertoeven. Na het inchecken ga ik de omgeving van het slot maar eens verkennen. De mooiste blikvanger is voor mij hetgeen zich tegenover het slotpark bevindt, bij de parochiekerk St. Heinrich und Kuningunde. Drie soorten macht gevangen in één beeld. De patriarchale macht van de kerk wordt naar de achtergrond gedrongen. Maria, die de matriarchale macht vertegenwoordigt, staat vooraan. Maar in het midden, zoals het hoort, de kracht van de aarde, vertegenwoordigd door deze prachtige boom.

Naar mijn mening laat deze setting zien hoe de (heilige zo je wilt) drie-eenheid zou moeten werken. Samen, als één. Niet gescheiden of verdeeld.